“Woensdag 6 oktober vanaf 17.30 uur start de nieuwe groep in De Witte.” Zo begon de brief, die de secretaresse van Willem van der Vlugt op 14 september 1993 richtte aan twaalf leden van Sociëteit De Witte. Het is de geboorte-aankon- diging van wat nu de Woensdag Bar Borrel Groep (WBBG) is.
Willem van der Vlugt (1926-2013) noemde zich houtkoopman maar hij was allerminst houterig. In de omgang charmant wist hij achter die charme heel goed wat hij wilde, en meestal kreeg hij zijn zin. Zo ergerde hij zich al lang aan de statische opstelling bij de verschillende De Witte-tafels; de leden zaten rond een tafel en hun contact bleef beperkt tot de leden die naast en tegenover hen zaten. Willem wilde een staande tafel, het liefst aan de bar, zodat de leden voortdurend van gesprekspartner kon wisselen. De zinsnede in diezelfde brief: ”Wij kunnen wanneer daar behoefte toe bestaat aan een tafel zitten,” suggereert echter dat dit staan voor hem geen wet van Meden en Perzen was. Misschien hoopte hij door dit voorbehoud zijn wat traditioneel ingestelde medeleden te kunnen overhalen om tot de ‘nieuwe groep’ toe te treden.
Of alle twaalf aangeschreven leden zich hebben laten overhalen valt niet te achterhalen. De losse stijl van de nieuwe groep strekte zich ook uit tot de organisatie. Geen statuten, geen notulen of verslagen, geen vergaderingen maar gewoon gezellig met elkaar verkeren (“als het enigszins kan, kom regelmatig..”) onder het genot van een goed glas. Maar van de twaalf aangeschrevenen meldden zich in ieder geval Allard Gerretsen, Wim Kam, Thomas Lepeltak, Rob Parry en Rien Weijerman, in de brief abusievelijk M. P. Wegerman genoemd. Op 13 oktober kwamen daar Ariaan Boes en Rendert Talsma bij, spoedig gevolgd door Clemens van Nispen tot Sevenaer. Een half jaar na de oprichting telde de groep al veertien leden maar bezat nog geen eigen naam.
En zelfs in alle ongeregeldheid ontstond enige regelmaat. Zo droeg een lid een nieuw kandidaat-lid allereerst voor bij de voorzitter, Willem zelf. Die kandidaat diende zich vervolgens driemaal aan de bar te presenteren, zodat de meeste leden zich een indruk van hem konden vormen. Had niemand hierna bezwaren, dan kon de kandidaat als nieuw lid geïnaugureerd worden. Ook blijkt er al snel een secretaris te zijn, ene Jhr. Henk de Jonge van Zwijnsbergen, die in dit nog net niet elektronische tijdperk lange brieven verstuurde.
Willem bracht ‘zijn’ borrelgroep ook in contact met De Blauwe Maandag, een soortgelijke groep uit Epe (Gld), met wie een tijdje een min of meer regelmatig contact bleef bestaan. In 1995 bezocht De Blauwe Maandag de Haagse borrelgroep, een jaar later bracht die een tegenbezoek aan Epe. Bij die gelegenheid werd ook het landgoed Tongeren, Willems thuis, verkend. In 1999 kwam Epe weer naar Den Haag, en in de zomer van 2000 brengen Ruud Grasveld en de echtparen Bijlsma en Sons mét De Blauwe Maandag een door Willem georganiseerd bezoek aan Finland. De Epenaren hadden kennelijk ook een voorbeeldrol. Hun motto: ”Dies Lunae semper vigilans” werd in aangepaste vorm ook het onze, en ook de draagspeld als onderscheidingsteken werd van hen overgenomen, een ideetje van Willem.
Uit die eerste jaren dateert ook de traditie van de gezamenlijke maaltijd, soms met maar meestal zonder partners. In 1995 dineerden de heren ‘met hun dames’ in een eetgelegenheid aan het Plein, in 1998 zal de traditie van het jaarlijkse Heerendiner ontstaan en in datzelfde jaar werd het eerste lustrum gevierd met een partnerdiner. Hierna werd ook jaarlijks een Partnerdiner gehouden, soms in De Witte, dan weer in een restaurant.
Maar ook een borrelgroep leeft niet van drank en voedsel alleen. In januari 2000 kregen de leden en hun partner een rondleiding in Pulchri Studio aan het Lange Voorhout. Het bezoek werd afgesloten met een borrel en lekkere hapjes en daarna dineerde het gezelschap in De Witte. De rondleiding was kennelijk goed bevallen want op 1 augustus van dat jaar borrelde de groep in Pulchri in plaats van in het Paviljoen. Jack Sons had weer voor een rondleiding gezorgd waarin de heren een voorproefje kregen van de grote tentoonstelling, die Pulchri dat jaar organiseerde. Een borrel en een voortreffelijk diner uit eigen keuken rondden dit bezoek af, dat trouwens niet het laatste zou worden.
Ook binnen De Witte manifesteerde de borrelgroep zich. Aan het Heerendiner van de Sociëteit namen in 2001 zoveel leden deel, dat Jack Sons ijlings naam-kaartjes op enkele tafels plaatste om te voorkomen dat de WBBG-ers over alle tafels verspreid raakten.
Deze Jack Sons speelde een steeds prominentere rol binnen de borrelgroep. De oude geschriften in het archief onthullen niet, hoe dit gekomen is, maar mogelijk heeft Willem hem gevraagd. Willem was nog steeds voorzitter, maar het organisatorische werk liet hij over aan zijn secretaresse en steeds meer ook aan Jack. Wel betaalde Willem alle kosten van die activiteiten, waarop de leden niet hoefden in te tekenen. Vaak kwam hij met een bepaald idee, waarvan Jack hem soms probeerde af te brengen – als het onuitvoerbaar leek – of dat Jack vervolgens mocht verwezenlijken. Een goed voorbeeld is de Verkiezingslotto in 2002. Het kabinet-Balkenende was door alle geruzie binnen de LPF gevallen en op 22 januari 2003 stonden nieuwe verkiezingen gepland. De WBBG-leden konden op een door Jack ontworpen formulier aangeven hoeveel zetels CDA, PvdA, VVD, LPF, Groen Links, SP en D66 zouden behalen. De leden werden aangespoord om zoveel mogelijk kolommen – à raison van fl. 5,- - in te vullen; de helft van de totale inleg zou als prijzengeld worden uitgekeerd, de andere helft zou in de lustrumpot verdwijnen. De animo bleek groot – groter dan het politieke inzicht van sommige leden – want er werd 1200 gulden ingelegd. Anne Visser kreeg de poedelprijs, de vierde prijs ging naar Hans van der Schrouff, de derde naar Rien Weijerman. Victor Truijen en Willem van der Vlugt deelden de tweede, Rob Parry en Jack Sons de eerste prijs. De strenge blik van notaris Rendert Talsma zorgde ervoor, dat er niet gesjoemeld was.
…………………………………………………………………………………….
Behalve een verkiezingsjaar was 2003 ook een lustrumjaar. Herman Evers, Freddy Engelbert van Bevervoorde, Cees de Joode en Theo Kremer – de Lustrumcommissie – organiseerden op 1 oktober een bezoek van leden en hun partner aan de Koninklijke Stallen, gevolgd door een High Tea in Des Indes en een diner in De Witte. Andere lustrumactiviteiten waren een wijnproeverij, alweer gevolgd door een diner, een kegeltoernooi om de Lustrum Championship Bokaal – gewonnen door Jan van Beusekom, Hans van der Schrouff, Hans Leopold en Jack Sons – en een galadiner met partner in kasteel De Wittenburg in Wassenaar. Tijdens dit lustrum ontstonden nieuwe tradities: het kegeltoernooi zou voortaan elk jaar de gemoederen opzwepen, maar belangrijker nog werd de speld. Die speld – van goud of van zilver – bestond uit een letter W met een soort liggende halfronde maan eronder, die de bar symboliseerde. En om het borrelgenootschap nog meer eigen ‘smoel’ te geven werd ook nog een wapen met de spreuk ‘Dies Mercurii semper vigilans’ onthuld. Het wapen toonde twee knotsende kerels die tussen hen in een schild torsten met een glas wijn erop. Het siert sindsdien de officiële correspondentie en meer.
Want alle vrijgevochtenheid uit het begin ten spijt had de borrelgroep geleidelijk toch meer structuur gekregen. Betaalde Willem aanvankelijk veel uit eigen zak, op den duur was dat niet vol te houden. In 1999 gingen de leden akkoord met een jaarlijkse bijdrage van 40 gulden, in 2002 werd dit € 35,- en in het najaar van 2003 besloten de leden staande aan de bar, dat er voortaan een entreegeld van € 75,- gevraagd zou worden. Willem had in 1999 Jack Sons even apart genomen en hem gevraagd ‘of hij voortaan op de centjes wilde passen.’Zo werd Jack officieus penningmeester. Toen deze vervolgens constateerde, dat het meeste geld wegvloeide naar het professionele secretariaatsbureau, waar Willem zijn brieven aan de leden liet verzorgen,, ging hij dit werk zelf verrichten. Al doende groeide hij uit tot secretaris-penningmeester van de WBBG en met behulp van Word en Excel bouwde hij een systeem op, waarvan zijn opvolgers dankbaar gebruik zouden maken.
In februari 2004 organiseerde de XO-tafel met de Open Jonge Vrouwen Tafel in de Sociëteit een Valentijndiner. Tijdens dit diner viel er een grote glazen bokaal te winnen voor het meest Romantische Valentijngezelschap. Klein in aantal maar dapper van gemoed wierpen Yvonne en Jack Sons en Els en Henk Sloof zich tussen 70 deelnemers in de strijd. Een zeer romantische toespraak van Henk, ondersteund door prachtige Valentijnattributen van Els, maakte de WBBG-delegatie winnaar van de bokaal.
Tijdens het eigen Heerendiner in dat jaar kondigde Willem van der Vlugt zijn vertrek als voorzitter aan. Zijn mededeling, dat hij Jack Sons en Herman Evers bereid had gevonden om hem – respectievelijk als voorzitter en als penning-meester – op te volgen, werd begroet met een warm applaus. Formeel zou de overdracht plaats hebben tijdens het Partnerdiner in het najaar, maar eerst kwam er dat jaar nog een nieuw traditie bij.
In het Paviljoen werd voor de leden een diner georganiseerd, het Zomerdiner. Het bestuur had gehoopt, dat premier Balkenende de rol van Nederland als tijde-lijke voorzitter van de Europese Unie zou komen toelichten. De uitnodiging was bij Algemene Zaken kennelijk in een la verdwenen, want pas maanden later ontving de WBBG een – overigens negatief – antwoord. Noodgedwongen nam Ben Fanoy tijdens het diner de honneurs waar met een toespraak waaraan de premier – gelet op zijn openbare optredens – in de verste verte niet had kunnen tippen. Een Zomerdiner in het Paviljoen met een spreker over een actueel onderwerp, het werd een volgende activiteit binnen de Haagse borrelgroep.
Op 24 november 2004 had in de Groene Zaal tijdens het Partnerdiner de bestuurswisseling plaats. Willem droeg zijn voorzitterschap over aan Jack, die op zijn beurt het financiële gedeelte doorgaf aan Herman. Muziekgezelschap Hans Steijger, dat het diner muzikaal opluisterde, bracht een speciaal voor Willem gecomponeerd lied ten gehore, waarna Nico Scholtens hem op rijm nog eens alle lof toedichtte. Bij acclamatie aanvaardden de aanwezigen vervolgens het voorstel van het nieuwe bestuur om Willem tot erevoorzitter te benoemen. Hiertoe spelde Jack hem de WBBG-speld ‘met briljant’ op. Met een jeneverkelk op een voet van zilver, met daarin de wapens van De Witte en de WBBG gegraveerd, werd Willem bedankt voor elf jaar voorzitterschap.
Bij het aantreden van Jack Sons al voorzitter was de WBBG binnen Sociëteit De Witte een gevestigde tafel. Jaarlijks konden de leden deelnemen aan een Heeren-diner, een Zomerdiner, een kegeltoernooi en – met hun partner – aan een Partnerdiner. Het verloop onder de leden was gering, het saamhorigheidsgevoel groot. Om veroudering van de groep te voorkomen was een regelmatige aanwas van – jongere – leden nodig, maar de novieten moesten wel in de borrelgroep passen. Om dit te garanderen was een uitgebreide toelatingsprocedure ontstaan. Een lid, dat een kandidaat-lid voordroeg, gaf diens gegevens door aan het bestuur. Dat verzocht de kandidaat om een CV en nodigde hem vervolgens uit voor een gesprek. Kreeg het bestuur een positieve indruk, dan werd zijn kandidatuur, vergezeld van een beknopt CV, aan de leden bekend gemaakt, waarna de kandidaat zich een drietal woensdagen tijdens de borrel aan de leden presenteerde. Tekende geen van hen bezwaar aan, dan kreeg de kandidaat enkele weken later de zilveren speld opgeprikt en werd hij aldus in de groep opgenomen. Voorzitter Sons bepaalde dat er geen leden ouder dan 60 jaar zouden worden aangenomen, maar daar kon van worden afgeweken. Geschreven regels kende de WBBG immers niet.
…………………………………………………………………………………….
Het jaar 2005 begon met een eigen WBBG-diner na de borrel op woensdag 12 januari. In de volgende jaren werd dit diner verplaatst naar de avond nà de Nieuwjaarsreceptie in de Sociëteit en opengesteld voor de partners. Plaats van samenkomst werd de bovenzaal van het Indonesische restaurant De Poentjak, een plaats waar gewoonlijk de Haagse veteranen bijeenkwamen. Een nieuwe traditie leek geboren.
Op 13 februari verdedigde de WBBG tijdens het Valentijndiner de een jaar eerder door Henk Sloof gewonnen bokaal en wist deze, dank zij een magistrale rede van Ben Fanoy, te behouden. Een maand later verzamelden de leden zich in het clubhuis van tennisvereniging Park Marlot voor hun Heerendiner. In april werden zij vervolgens rondgeleid bij de voorjaarstentoonstelling van Pulchri Studio.
Dat jaar vond het Zomerdiner plaats op 3 augustus, de dag waarop Jack Sons 65 jaar werd. VVD-Kamerlid Charlie Aptroot sprak daar over Ondernemers en Regelgeving. Hij gold binnen de fractie als een belofte, koos in de strijd tussen Rita Verdonk en Mark Rutte echter voor de eerste en zou in 2012 de Kamer ver-laten om burgemeester van Zoetermeer te worden. Hoogtepunt van het diner was een door Jack aangeboden dessert, waarbij het gebakje getooid was met zijn pasfoto van marsepein! Het is een van de zeldzame gelegenheden in onze cultuur, waarbij de leden massaal hun voorzitter opgepeuzeld hebben…
In september reisden 19 leden naar Epe, waar Willem van der Vlugt op het familielandgoed Tongeren woonde. Hij had daar niet stilgezeten. De WBBG-leden brachten onder meer een bezoek aan de door hem opgerichte Nieuwe Eper Sociëteit (de NES), waar hen een borrel werd aangeboden. Maar waar is toch die De Blauwe Maandag gebleven? De kronieken doen er het zwijgen toe.
Na het kegeltoernooi in oktober vond op 16 november 2005 in De Wittenburg in Wassenaar het Partnerdiner plaats, opgeluisterd door de muziek van Eddy Doorenbos. Jan Klomp sprak er over het begrip ‘sociëteit’ en geoorloofde uit-huizigheid.
…………………………………………………………………………………….
Op 8 januari 2006 overleed volkomen onverwacht Nico Scholtens. De avond tevoren was hij nog een van de 48 deelnemers aan het Nieuwjaarsdiner in De Poentjak geweest.
Het nieuwe jaar zou meer tegenslag brengen. Tijdens het derde Valentijndiner op 17 februari bleek de concurrentie vastbesloten om de WBBG geen derde overwinning te gunnen. Theo Kremer weerde zich met verve maar tegen de combinatie van oratorisch geweld van Roland Carli en het harpspel van Juliënne van der Togt was hij niet opgewassen. De bokaal ging over naar de XO-tafel.
Opnieuw viel een diner samen met een verjaardag. Op de dag van het Heerendiner – 22 maart – werd Arie van Pelt 87 jaar. Een door Jack Sons ver-vaardigd spandoek deed de hele sociëteit kond van dit heuglijke feit. Het ging met de jarige en de andere deelnemers vervolgens op de foto, als blijvend bewijs voor het nageslacht.
De excursie voor leden en hun partner ging op 10 mei naar de Kanselarij der Nederlandse Orden, een zeldzaam gesloten bolwerk van discretie en klatergoud. We werden er rijkelijk onthaald op hapjes en drankjes, kregen alle ridderorden te zien en gingen vervolgens deemoedig dineren bij BistroMer. Daar moesten sommige leden wel erg lang op hun zalm wachten, maar het fraaie weer maakte veel goed.
Minder goed verging het de spreker tijdens het Zomerdiner, Joop Stevens, Honorair Consul-Generaal van Myanmar oftewel Birma. Met dat land deed hij zaken (papier, karton), waarover hij uitgebreid vertelde zonder ook maar te reppen van de armoede en van het meer dan gemiddeld wrede militaire regiem. Kritische vragen hierover pareerde hij met de opmerking dat uitwisseling van handel en cultuur de kern van zijn taak vormde. We waren niet onder de indruk.
Door wateroverlast in de kelders van de Sociëteit kon het in oktober geplande kegeltoernooi niet doorgaan. Met des te meer elan vierde de borrelgroep op 16 oktober in De Poentjak de 80ste verjaardag van Willem van der Vlugt. Gewoon- lijk kregen jarigen geen geschenk, maar bij hoge uitzondering overhandigde Jack Sons de jarige een zilveren fotolijst met inscriptie.
De gerechten tijdens het Partnerdiner op 15 november in de Groene Zaal waren geen succes. In plaats van de op de menukaarten aangekondigde fazant met zuurkool werd na de te lauwe soep een reebout van niet te beste kwaliteit opge- diend. Tot overmaat van ramp sloeg de muziek van het Clemens Strings Trio dood door de slechte akoestiek.
Ook het kabinet was weer eens dood. Jack organiseerde opnieuw een lotto voor de verkiezingen van 22 november. De poedelprijs was dit keer voor Theo de By, Ben Fanoy en Henk Sloof deelden de derde prijs, Gerard Bijlsma en Theo Kremer de tweede en ook de eerste prijs moest worden gesplitst; daarmee gingen Allard Gerretsen en Jan Klomp aan de haal.
Meer poedels vielen er op 13 december, toen het kegeltoernooi toch nog doorgang kon vinden. Maar wat wil je, zo’n baan is maar 30 centimeters breed en maar liefst twintig meter lang. Probeer die zware ballen dan maar eens in de baan te houden. Henk Meppelder, Menno Rempt, Nico van Gennep en Jack Sons slaagden hierin het beste en veroverden de beker.
…………………………………………………………………………………….
2007 Kende in grote lijnen hetzelfde patroon als 2006, daar zorgden de tradities wel voor. Maar dit keer werd het Nieuwjaarsdiner – op Driekoningen in De Poentjak – op 31 januari gevolgd door een bezoek aan museum Swaensteyn te Voorburg. Rob Parry had daar een overzichtstentoonstelling van zijn werk als architect en vormgever. Het werd een boeiende avond, niet in het minst omdat Rob zelf de verschillende stadia in zijn creatieve ontwikkeling toelichtte.
Voor het Heerendiner werd op 14 maart restaurant Christian aan de Laan van Nieuw Oost-Indië afgehuurd. De patron – Christian – zorgde voor een voortreffelijk maal, dat werd opgeluisterd door Ruud Cools. Die verwoordde in een geestige tafelrede het wel en wee van een historicus/geschiedenisleraar. Aan het einde van de maand vierde Allard Gerretsen in de Sociëteit zijn 80ste verjaardag met hapjes, drankjes en een heus captain’s dinner.
Op 20 juni bevond een aantal leden zich met hun partner in de tuin van Paleis Noordeinde voor een bezoek aan het Koninklijk Huisarchief. Daar viel minder te zien – en zeker niet te ontdekken - dan menigeen gehoopt had. Jack Sons was er niet bij, hij had het druk met het afnemen van HBO-examens. Tijdens het diner in restaurant Greve nam echtgenote Yvonne de honneurs waar en zij overviel de aanwezigen enigszins met de mededeling dat Herman Evers in het terminale stadium van longkanker verkeerde. De ziekte was al in november 2005 ontdekt, maar Herman had er geen ruchtbaarheid aan willen geven. Hij stierf op 25 juni. De aula van crematorium Ockenburg puilde uit en onder de aanwezigen waren vele WBBG-leden, die hem de laatste eer kwamen bewijzen.
Na het Zomerdiner in augustus en het kegeltoernooi in oktober troffen de leden en hun partner elkaar in november bij het Partnerdiner in kasteel De Wittenburg in Wassenaar. De daar geserveerde gerechten waren van een ander niveau dan in Sociëteit De Witte: terrine de saumon fumé aux asperges vertes, consommé double aux champignons, caille farcis aux pâtes à la morilles, ruche à la glace vanille au caramel et miel, moka et friandises. In zijn tafelrede ging Jan Suyver uitgebreid in op de juridische en maatschappelijke aspecten van euthanasie, waarnaar op dat moment een commissie onder zijn leiding onderzoek deed. Ver- volgens werden Henk Sloof, Theo Kremer en Jan Klomp geïnstalleerd als leden van de commissie, die in 2008 het derde lustrum vorm diende te geven.
…………………………………………………………………………………….
Dit lustrumjaar begon traditiegetrouw met een rijsttafel in De Poentjak, waarna in maart een excursie van de leden en hun partner plaats had naar de nieuwe Hubertustunnel. De deelnemers werden uitgebreid voorgelicht over wat er zoal kwam kijken bij de aanleg van een dergelijke tunnel en maakten vervolgens een wandeling in de – nog niet opgeleverde – tunnelbuis. Een borrel en een diner in De Bijhorst besloten dit uitstapje.
Het Heerendiner werd in april gehouden in restaurant De Koepel, de dependance van Savelberg in Voorburg. De opkomst was zodanig talrijk dat we maar net in de ruimte pasten. Tjerk Hilarius verhaalde in zijn tafelrede over zijn belevenis- sen in Rwanda, waar hij een tijd werkzaam was geweest.
Op een zonnige junimiddag togen de leden en hun partner per touringcar naar Rotterdam. In de schaduw van de Willemsbrug scheepten we ons in op de Ostara van rederij Spido voor een vaartocht langs de skyline van de stad en door de uitgestrekte haven. Al varende kregen we een aardig kijkje in de dynamiek van deze wereldhaven. Tijdens de vaartocht genoten we van allerlei lekkere hap-jes en drankjes. Uiteindelijk legde de Ostara aan bij de steiger van Koninklijke Roei- en Zeilvereniging ‘De Maas’. Daar genoten we van een aperitief en een rijk voorzien captain’s dinner, waarna de touringcar ons terugbracht naar het Haagse.
Het Zomerdiner (13 augustus) werd opgeluisterd door Dick Leurdijk, medewer-ker van Instituut Clingendael, die ons duidelijk maakte hoe je allerlei gegevens samenvoegt om meer inzicht te krijgen in de internationale verhoudingen.
Het kegeltoernooi op 1 oktober werd aan het einde van die maand gevolgd door een wijnproeverij bij Floris Schutter, op dat moment kandidaat-lid van de WBBG. De deelnemers proefden vijf witte en vijf rode wijnen, afkomstig uit vijf verschillende landen. Het ging er deze keer niet om, dat de proever vast- stelde van welke druiven een wijn gemaakt was, maar uit welk land een geproef-de wijn afkomstig was. Chemicus Pim Ghijsen slaagde hierin het beste. Het is aan de vinologen om uit te maken of hier meer achter zit. Ariaan Boes werd een goede tweede.
Hoogtepunt en slot van het lustrumjaar vormde het gala-partnerdiner in het gebouw van de Koninklijke Haagse Golf- en Countryclub in Wassenaar. Door bemiddeling van Rutger van Aken van der Laan konden we daar terecht. Tijdens dit diner presenteerden zich vier van de zes nieuwe leden, Pim Ghijsen, Folkert Blaisse, Jan Steenbakker en Bernt Hofstad. Zij werden ter plaatse door Jack Sons geïnstalleerd. Het in leeftijd jongste lid – Anton-Jan Wouters – en kandidaat-lid Floris Schutter waren helaas verhinderd. Jack kondigde ook aan dat de leden voor het einde van het jaar een lustrumboek tegemoet konden zien, waarin een portrettengalerij van de leden was opgenomen. Zo zou het in de toekomst voor oude en nieuwe leden gemakkelijker worden om elkaar te (her)-kennen. In zijn toespraak dankte hij de lustrumcommissie voor haar werkzaamheden. Tijdens het diner en in de pauzes tussen de gangen zorgde trio Just Friends voor passende (dans)muziek. Pim Ghijsen memoreerde in zijn tafel-rede gebeurtenissen uit zijn verblijf in Thailand en erevoorzitter Willem van der Vlugt wees nog eens op de goede banden binnen de WBBG.
Op 17 december, tijdens de laatste borrelbijeenkomst van 2008, heeft Jack Sons het lustrumboek onder de leden verspreid. Het voorgaande is van dit boek een samenvatting.
DE VIERDE LUSTRUMPERIODE: 2009-2013
De WBBG opende het jaar 2009 met het traditionele – en druk bezochte – maal in de Poentjak. Willem en Walda van der Vlugt waren ervoor overgekomen uit Epe en zagen een bloeiende borrelgroep, die op dat moment 43 leden telde. Jack Sons spande zich al enige jaren in om de gemiddelde leeftijd omlaag te krijgen om te voorkomen dat het een borrelgroep van louter bejaarde mannen zou worden. Theo de By, Egbert Ottevanger, Ole van der Straaten, Jan Steenbakker, Anton-Jan Wouters, Bernt Hofstad en Floris Schutter lieten zien dat hij aardig in zijn streven leek te slagen.
Op 18 februari bezocht een substantieel deel van de leden met partner in de Groene Zaal een lezing over La Divina Comedia door Dante-kenner Louis Teunissen. Met een beamer lichtte de spreker zijn verhaal toe met een keur van afbeeldingen, die allen geïnspireerd waren op de Goddelijke Comedie. De lezing, onderbroken door een diner, werd een groot succes.
Ruim een maand later genoten de leden in de Commissarissenkamer hun jaar- lijkse Heerendiner, in april gevolgd door de excursie. Met hun partner brachten zij een bezoek aan het hoofdkwartier van de Brandweer Haaglanden aan de Dedemsvaartweg. Na een welkomstwoord door de Commandant Brandweer en een uiteenzetting over brandveiligheid werden ze rondgeleid in de kazerne in Loosduinen. Daar vernamen ze welke rol de verschillende voertuigen hadden bij een echte brand en hoe de onderlinge communicatie dan verliep. Na een borrel vertrok het gezelschap naar restaurant Hollandaise aan de Thorbeckelaan voor het avondmaal.
Op de laatste woensdag van mei had Jack na de borrel een etentje geregeld in het Belgisch Biercafé Leopold aan het Plein. Hiermee sloot de WBBG het Plein-seizoen af. Op de terugweg naar de Sociëteit zakte Allard Gerretsen bij de hoek van het gebouw aan de Lange Houtstraat door zijn benen. Hij werd door Jack Sons, Ben Fanoy en Jan Klomp naar de portiersloge geholpen en uiteindelijk door Ben en zijn – opgetrommelde – echtgenote Lilian naar huis gebracht. Nog verontrustender was, dat Allard zich de volgende dag niets van het hele voorval herinnerde.
Bij het Zomerdiner in augustus was pater Dr. Sjaak de Boer, missionaris van Mill Hill en Witte-lid, onze gast. Hij vertelde over zijn ervaringen in Kenia en Brazilië. Tijdens zijn studie te Leuven was hij bevriend geraakt met Jorge Guil-lerme, de ex-echtgenoot van prinses Christina. Hij ging dan ook kort in op de voorbereidingen van hun oudste zoon, Bernardo, op zijn huwelijk, dat de pater in New York zou inzegenen. Momenteel is hij belast met de zielzorg onder de katholieke expats in Den Haag.
De aanwezigen vonden het een voortreffelijke avond. Ze waren zich er niet van bewust, dat er grote veranderingen op komst waren. Na 10 ½ jaar deel te hebben uitgemaakt van het bestuur – waarvan 5 jaar als voorzitter – was Jack Sons moe. Naast zijn baan als docent aan enkele HBO-instituten had hij zich met hart en ziel ingezet voor de WBBG, ja, was hij de ziel van de borrelgroep geworden. Door zijn uitgebreide netwerk had hij de leden steeds opnieuw kunnen verrassen met onverwachte excursies. Maar nu vond hij het welletjes. Voor zijn opvolging had hij het oog laten vallen op de laatste lustrumcommissie. Theo Kremer was als penningmeester al lid van het bestuur, maar waren Henk Sloof en Jan Klomp daartoe ook bereid? Voorzichtig werd in augustus-september gepeild hoe zij daarover dachten.
Tegelijkertijd werd het bestuur al enige tijd geplaagd door een slepende kwestie. Een aantal jongere leden vond de structuur van de borrelgroep te los. Er moesten vergaderingen komen, notulen worden bijgehouden, er moest een huishoudelijk reglement worden opgesteld. Bij monde van Ole van der Straaten kreeg voorzitter Jack ook te horen, dat de jongere leden voortaan wilden bepalen wie er tot de WBBG mocht toetreden. Het bestuur kon niet instemmen met deze wensen en zocht naar een manier om een dreigende splijting tussen jongeren en ouderen te voorkomen. Tijdens een etentje op 5 oktober kwamen de standpunten niet nader tot elkaar zodat beide heren besloten om de zaak op 2 november in een wat grotere groep te bespreken: vijf jongeren en vijf door Ole al geselecteerde oudere leden. Deze afspraak dwong Jack om nu al bekend te maken dat hij ging aftreden en om Henk Sloof en Jan Klomp – die bereid waren om met Theo Kremer een nieuw bestuur te vormen – over de situatie te informeren. De nieuwe bestuursleden in spe waren niet echt blij met de toestand maar vonden een tweede gesprek overbodig; als Ole c.s. een andere tafel wilden oprichten, dan moesten ze dat zelf weten. Een deel van de charme van de WBBG was juist het minder gestructureerde karakter van de groep en dat moest beslist zo blijven.
Deze roerselen verhinderden niet dat het kegeltoernooi op 14 oktober 2009 een groot succes werd, mede omdat de kegelbanen een tijdlang in hun voortbestaan bedreigd waren geweest. Iemand in het College van Bestuur had eerder in het jaar voorgesteld om ze door bowlingbanen te vervangen; die zouden naar zijn mening vaker worden gebruikt en meer omzet genereren. Hierna hadden de vier actieve kegelclubs binnen de Sociëteit de andere leden gemobiliseerd, waarna het College besloot om een peiling onder de leden te houden. Deze toonde aan, dat de meesten aan enige traditie hechtten: de kegelbanen moesten blijven! Zo konden op die 14de oktober Ben Fanoy, Jack Sons, Jan Steenbakker en Rendert Talsma eeuwige roem verwerven en maakte Jack van de gelegenheid gebruik om aan te kondigen dat een bestuurswisseling aanstaande was.
Hij kondigde deze ook aan in de uitnodiging aan de leden en hun partner voor het Partnerdiner, dat voor 11 november gepland stond in restaurant De Koepel in Voorburg. Daar bleek het aantal deelnemers lager dan gehoopt – dat zou niet voor het laatst zijn – zodat op die dag 38 personen aan tafel gingen. Na het voorgerecht vertelde Kees-Jan Klap het nodige over zichzelf en na de soep hield Jack zijn laatste jaarrede als voorzitter, waarna hij Jan Klomp als nieuwe secretaris installeerde. Henk Sloof was door een operatie verhinderd en had zijn echtgenote, Els, afgevaardigd die vervolgens de voorzittershamer in ontvangst mocht nemen. Theo Kremer dankte Jack voor zijn langdurige inzet en overhan-digde hem een kunstwerk. Voor de aanwezigen voelde het alsof er een einde aan een tijdperk was gekomen.
…………………………………………………………………………………….
2010
Het nieuwe bestuur had al in oktober de koppen bij elkaar gestoken en besloten om dit elke drie maanden te doen in de vorm van een diner, te betalen uit eigen zak. Ook zouden aspirant-leden en degene die hen voordroeg voortaan een gesprek met tenminste twee bestuursleden hebben, voordat het aspirant-lid aan de leden zou worden voorgesteld. In zijn volgende vergadering, in december, stelde het bestuur het jaarprogramma voor 2010 vast, dat op 3 januari van dat jaar naar de leden werd gemaild. Toen het bestuur in zijn uitnodiging voor het Poentjakdiner meedeelde, dat het tijdens deze maaltijd het jaarprogramma zou toelichten, was daartegen door sommige leden bezwaar aangetekend. Deze leden stelden zich op het standpunt, dat WBBG-zaken niet aan de orde mochten komen wanneer de partners aanwezig waren.
Het bestuur besloot vervolgens dat die zaken dan tijdens het Heerendiner aan de orde zouden komen. Ook besloot het om kroonjarigen namens de borrelgroep voortaan een fles goede wijn te geven in plaats van de hazelnoottaart van Maison Kelder.
Aan het Valentijndiner op 12 februari ontbrak de WBBG. Of dit kwam doordat de uitnodiging ons pas op 1 februari bereikte of door het thema – de wellust! – geen enkel lid meldde zich aan. Meer belangstelling was er voor de excursie naar de Koninklijke Schouwburg en Pulchri Studio op 24 maart. In beide gebou-wen kregen de leden en hun partners een rondleiding, in Pulchri dankzij voorspraak van Jack Sons zelfs door de bekende beeldhouwer Loek Bos. Omdat we in het verleden al eens genoten hadden van een in de keuken van Pulchri bereid diner, was besloten om daar de excursie weer met een maaltijd af te sluiten. Toen werd weer eens duidelijk dat niet elke verandering een verbetering is. Want intussen bleek de eigen keukenstaf van Pulchri vervangen te zijn door een cateraar en moest onze secretaris bij de nabespreking opmerken dat de geserveerde ribeye aan de taaie kant was geweest.
Twee dagen voor Koninginnedag vond in de Commissarissenkamer het Heeren-diner plaats. Peter Verhage hield de tafelrede, de kroonjarigen ontvingen een fles wijn en de aanwezigen tekenden een kaart aan Freddy Engelbert van Bever-voorde, die net een operatie had moeten ondergaan. Freddy leed al langer aan leukemie maar nu had deze ziekte de werking van verschillende organen aangetast. Ook zijn hoge leeftijd werkte niet mee aan een snel herstel en pas begin mei mocht hij het ziekenhuis verlaten. Toch nog onverwacht is hij op 12 mei overleden. Een geschokte Willem van der Vlugt liet uit Epe weten, dat hij destijds uitgebreid met Freddy had gesproken over zijn plan om een staande tafel op te richten.
Intussen was ook het vierde kabinet-Balkenende gevallen. Nieuwe verkiezingen stonden gepland voor 9 juni. Het bestuur van de WBBG besloot om een derde verkiezingslotto onder de leden te organiseren. De belangstelling viel echter tegen, net als de verkiezingsuitslag zelf. Niemand van de deelnemers aan de lotto had voorzien dat de Partij Voor Vrijheid van Geert Wilders het CDA van de eerste plaats zou verdrijven. Dat kostte punten. Winnaar werd Rien Weijerman met Jan Steenbakker als tweede terwijl Folkert Blaisse en Rob Parry de derde plaats deelden.
Een initiatief van Jan Steenbakker gaf voortaan een extra accent aan de tweede woensdag van de maand: op die dag werd na de borrel een maaltijd in de Conversatiezaal georganiseerd. Steeds meer leden maken sindsdien van deze gelegenheid gebruik. Zij kiezen eengerecht van de kleine kaart, drinken een glas wijn en hebben, in een wat rustigere ambiance dan de barzaal biedt, veel plezier. In de zomermaanden kan deze maaltijd echter niet doorgaan; daarvoor is de accommodatie in het Paviljoen nu eenmaal ontoereikend.
Dit gold echter niet voor het Zomerdiner op 25 augustus, toen 23 leden de Kleine Zaal bevolkten. Iedereen had zich al de hele zomer afgevraagd, wat die diepe sleuf en die bergen zand tussen terras en strand te betekenen hadden. Adri Bom-Lemstra, lid van het Hoogheemraadschap Delfland en gastspreker van de avond, zette uiteen op welke manieren de kust versterkt werd tegen het almaar stijgende zeewater. Zij toonde een model van De Zandmotor, een tussen Kijkduin en ’s-Gravenzande in zee aan te leggen kunstmatige zandplaat, die door de natuurlijke stromingen daar zou moeten aangroeien tot een extra bescherming tegen het water. In Scheveningen, zo maakte zij duidelijk, waren wij getuigen van de aanleg van een kilometerlange dijk onder de boulevard. Deze komt daardoor 8 ½ tot 12 meter boven NAP te liggen. Dat moet voorlopig voldoende zijn om de stad tegen het water te beschermen.
Terug aan het Plein boog het bestuur zich over het jaarprogramma voor 2011. Als excursie werd gedacht aan een bezoek bij de Hoge Raad van Adel. Jack Sons had hiertoe al enig voorbereidend werk verricht, maar de Raad besloot onverwacht om alleen nog belanghebbenden – leden van de adel – rond te leiden omdat de vele bezoekers een te zware belasting voor de kleine staf vormden. Het bestuur moest iets anders bedenken.
Intussen onderging Menno van Emde Boas een operatie nadat bij hem een tumor was ontdekt. Deze operatie mislukte zodat een tweede (spoed)operatie nodig was. Hij miste daardoor op 6 oktober het kegeltoernooi. Dat bleek een succes, maar dit gold minder voor het voor november aangekondigde Partnerdiner. Eén dag voor het sluiten van de inschrijftermijn hadden zich slechts 18 personen aan-gemeld. Met grote tegenzin zag het bestuur zich gedwongen om het diner af te gelasten. Het ging zich vervolgens beraden over de achtergronden van dit gebrek aan belangstelling. Als een belangrijke reden werd aangevoerd, dat veel partners van leden intussen een eigen werkkring hebben, met daarbij horende activiteiten in het eigen netwerk. Samen met de opeenstapeling van diners en andereactiviteiten in november en feestmaand december zou dit de geringe belangstelling kunnen verklaren. Uiteindelijk heeft het bestuur besloten – toen in 2012 ook de belangstelling voor de excursie was tegengevallen – om voortaan alleen nog in de lustrumjaren een Partnerdiner te organiseren.
Ook aan de maaltijden in De Poentjak kwam een einde. De steile trap aldaar, het ontbreken van een lift en van sanitaire voorzieningen op de eerste verdieping betekenden voor veel oudere leden een hinderpaal. Besloten werd om na de Nieuwjaarsreceptie van het College van Bestuur een stamppottenmaaltijd in de Commissarissenkamer van De Witte te organiseren.
Wie aan het einde van het jaar 2010 de balans opmaakte, constateerde dat een aantal leden was verdwenen: Egbert Ottevanger, Jan van Beusekom, Tjerk Hilarius en Theo de By hadden hun lidmaatschap opgezegd, Arie van Pelt en Allard Gerretsen waren fysiek of mentaal niet meer in staat de borrelavonden te bezoeken. Met Dirk le Clercq had de borrelgroep echter vers bloed ontvangen.
…………………………………………………………………………………….
2011
Het eerste stamppottendiner op 8 januari maakte het gemis van de Indische rijst-maaltijd meer dan goed als we mogen afgaan op de reacties van de 25 deelnemers. Willem van der Vlugt had vanuit Epe laten weten ook te zullen komen, maar kwam uiteindelijk toch niet opdagen.
Op 2 februari vierde de XO-tafel zijn tweede lustrum. De uitnodiging aan de WBBG brak met twee tradities: het diner zou voor het eerst zonder partner zijn en de band met Valentijnsdag werd losgelaten. Het thema was dit keer:”The man in the man”. Het sprak kennelijk aan, want ondanks de korte aankondigingstijd meldden zich vijf WBBG-leden voor het diner. Van hen bond Clemens van Nispen tot Sevenaer de oratorische strijd aan met de andere tafels. Inzet was opnieuw de bokaal. Het betoog van Clemens werd met zoveel hartstocht en ironie gebracht dat hij de WBBG voor de derde keer in het bezit van de bokaal bracht.
Op 23 maart werden dertien personen, partners inbegrepen, rondgeleid bij Van Kleef, Museum en Distilleerderij. Zij proefden van de verschillende distillaten en genoten van een keur aan op de Italiaanse keuken gebaseerde hapjes. Het werd een bijzonder gezellige excursie maar de geringe opkomst baarde het bestuur wel zorgen.
Die zorgen kwamen uitgebreid ter sprake tijdens het Heerendiner op 18 mei in de Commissarissenkamer. Eerst vertelde Bernt Hofstad in zijn tafelrede hoe een Noorse jongen via Latijns-Amerika in Nederland verzeild was geraakt. Voorzit-ter Henk Sloof gaf een overzicht van het wel en wee van de WBBG in 2010 en reikte een fles wijn uit aan de kroonjarigen. Theo Kremer gaf een overzicht van de financiële stand van zaken. Vervolgens werd bij monde van de voorzitter de vraag gesteld of partners nog wel bij onze activiteiten betrokken wensten te worden. Vanuit de zaal kwam de vraag wat nu eigenlijk een kroonjaar was. Beide vragen leidden tot een uitgebreide discussie, die op beschaafde maar indringende wijze werd gevoerd. Het bestuur beloofde de verschillende pro’s en contra’s te wikken en te wegen en nam hierna de volgende beslissingen. Een lid bereikt een kroonjaar wanneer zijn leeftijd deelbaar is door 5. En een Partnerdiner zal in de toekomst alleen nog gehouden worden in een lustrumjaar. De partners blijven echter welkom bij het Nieuwjaarsdiner en bij de excursie. Een en ander werd de leden op 27 juni langs elektronische weg meegedeeld.
Hoogtepunt tijdens het Heerendiner was misschien wel het geschenk, waarmee Jack Sons de aanwezigen verraste. Zij ontvingen van hem een kopie van de brief van 14 september 1993, de brief waarin Willem van der Vlugt een aantal leden van De Witte uitnodigde om met hem een staande tafel te vormen en die als de geboorte-acte van de WBBG beschouwd mag worden.
Het Paviljoenseizoen is altijd een wat moeilijke periode. Natuurlijk door de afwezigheid van leden tijdens de zomervakantie, maar meer nog vanwege de rol die het weer speelt bij het besluit om wel of niet naar de borrelavond te gaan. Regen, koude of veel wind hebben een negatief effect op het aantal leden dat de borrelavond bezoekt. Ook de externe ligging is voor sommigen een hindernis die ze liever niet te vaak nemen. Het aantal leden dat de borrel bezoekt is dan ook geregeld lager dan tijdens het Pleinseizoen. Dat geldt dan weer niet voor het Zomerdiner, dat dit jaar op 10 augustus werd gehouden en waaraan 30 leden deelnamen. Het onderwerp van de avond was de woningmarkt, en wie kon daar beter zijn licht over laten schijnen dan onze eigen deskundige, Peter Röttgering! Hij schetste met verve de weinige sterke en vele zwakke kanten van het beleid, dat de overheid met betrekking tot de woningmarkt voert. Daarvoor al had Henk Sloof een aantal kroonjarigen de fles gegeven en Walter Remmerswaal als jongste lid in ons midden opgenomen. Met zijn 49 jaren bracht Walter de gemiddelde leeftijd weer een stukje omlaag, tot vreugde van Jack Sons, die in een spreadsheet van dag tot dag bijhield hoe dit gemiddelde zich ontwikkelde.
In september stuurde hij het bestuur onderstaande grafiek, die aan duidelijkheid niets te raden overliet. Hij voegde er aan toe dat op 18 september de gemiddelde leeftijd 71 jaar, 1 maand en 21 dagen was. De 17 leden die ouder dan dit gemiddelde waren telden – afgerond – 81 jaren, de 21 leden jonger dan dit gemiddelde 63 jaren! Hij legde er de nadruk op dat verjonging van onderen moest komen, d.w.z. van de aanwas van leden jonger dan 60 jaren.
Zo jong was Willem van der Vlugt niet eens toen hij het initiatief tot oprichting van de WBBG nam. Hij werd op 15 oktober 85 jaar, volgens de nieuwe definitie een kroonjaar. Het bestuur besloot een delegatie naar Epe af te vaardigen om hem de fles wijn persoonlijk te overhandigen en zo togen Henk Sloof, Victor Truijen en Rien Weijerman naar Gelderland. Daar overhandigde Henk Sloof Willem de fles wijn en gebruikten ze samen de lunch in het plaatselijke etablissement ‘De Posthoorn’. Hierna tufte Willem in zijn 45-km. voertuig terug naar landgoed Tongeren terwijl de delegatie in een wat sneller tempo huiswaarts keerde.
In diezelfde week deelde Lisette Visser de secretaris mee, dat Anne was opgenomen in verzorgingstehuis NEBO. Anne leed al heel lang aan een lichte vorm van Alzheimer. De laatste maanden waren de verschijnselen van deze ziekte zo erg geworden, dat Anne thuis niet meer te handhaven was. Ook zegde zij zijn lidmaatschap van de WBBG met onmiddellijke ingang op. Hierna hebben enkele bestuursleden Anne af en toe nog eens opgezocht.
Op woensdag 9 november bracht Peter Röttgering Arie van Pelt mee naar de borrel. Met zijn 92 jaren was Arie – onze nestor – al een tijdlang slecht ter been maar nog steeds kwiek van geest geweest. Nu wekten zijn frêle figuur en zijn wat afwezige manier van reageren de indruk, dat dit wellicht zijn laatste bezoek aan onze borrelavonden zou zijn.
Twee weken later had het jaarlijkse kegeltoernooi plaats. Zestien leden, verdeeld over vier teams, vochten om de beker. Het B-team, bestaande uit Dirk le Clercq, Hoyte de Jong, Hans Leopold en Jan Steenbakker, werd winnaar. Omdat Anne Visser de aanvoerder van het winnende team in 2010 was geweest reikte Henk Sloof in zijn plaats de beker uit aan Dirk. Die beloofde er goed voor te zullen zorgen.
Intussen had het bestuur – gelet op de vele mutaties in de afgelopen tijd – besloten om het zogenoemde ‘Smoelenboek’ te actualiseren. De secretaris nam de taak op zich om dit voor de jaarwisseling te regelen en ging achter de pasfoto’s van nieuwe leden aan. Het resultaat kon dan begin januari aan de leden worden uitgereikt tijdens de Stamppottenmaaltijd.
In 2011 verdween Jan van Galen in alle stilte als lid en werd ook Anne Visser van de ledenlijst geschrapt. Dick van der Klei en Walter Remmerswaal namen hun plaatsen in terwijl Einte Rinsma nog heel even moest wachten.
……………………………………………………………………………….........
2012
Het WBBG-jaar werd op 7 januari geopend met de Stamppottenmaaltijd. Willem van der Vlugt nam er aan deel en ook Arie van Pelt had zich aangemeld. Zijn vrouw belde hem die middag echter af omdat hij zich niet lekker voelde. 35 Leden en partners genoten van de stamppotten, de worst en de gehaktballen. Vier dagen later werd Einte Rinsma als nieuw lid geïnaugureerd.
Het toelaten van nieuwe leden begon trouwens wat moeizaam te verlopen. Hun leeftijd daalde, maar dat betekende ook dat ze nog werkzaam waren, niet zelden vooral in het buitenland. Het bestuur moest meer en meer passen en meten voor een kennismakingsgesprek met de kandidaten. Voor de presentatie van kandida-ten was het Paviljoenseizoen altijd al een hinderpaal geweest, maar nu kwamen er ook aan het Plein meer en meer hiaten tussen de presentatie-avonden van een kandidaat-lid. Was deze nog geen lid van de Sociëteit, dan ging het proces nog langer duren want het duurde 8 maanden of langer voordat de ballotage plaats kon vinden. Al deze factoren verminderden de animo voor het lidmaatschap allerminst: in de eerste drie maanden van 2012 werden vier nieuwe kandidaat-leden aangemeld.
Intussen was het bestuur in gedachten en daden al druk bezig met het vierde lustrum, dat in 2013 gevierd zou gaan worden. In Kees-Jan Klap, Folkert Blaisse en Peter Verhage vond het een alleszins bekwame lustrumcommissie. In maart bekeek het over welke financiële middelen deze kon gaan beschikken. Besloten werd ook om de voorafgaande lustrumboeken samen te vatten en deze samenvatting te bundelen met het nog te schrijven boek over de vierde lustrumperiode.
Begin april werd Ruud Cools tijdelijk opgenomen in verzorgingstehuis Gaspard de Coligny. Evenwichtsklachten maakten zelfstandig wonen te riskant, maar gelukkig herstelde hij voldoende om weer huiswaarts te kunnen keren. Wel miste hij het Heerendiner op 25 april, waaraan 25 leden deelnamen. Tijdens het diner gaf de voorzitter een overzicht van het afgelopen jaar en reikte hij aan de kroonjarigen een fles champagne uit. Dirk le Clercq maakte in zijn tafelrede duidelijk hoe hij in het leven stond, en bij de koffie discussieerden de leden over zaken als hoe contact te houden met langdurig zieke medeleden en wat te doen met het Paviljoenseizoen. Die discussie werd tijdens de borrelavonden in mei min of meer voortgezet. Kon het aantal bezoekers aan de borrelavond misschien vergroot worden door, zolang het gebouw aan het Plein open bleef, daar te borrelen in plaats van in het Paviljoen? Of kon de populariteit van borrelen in het Paviljoen vergroot worden door na de borrel af en toe samen te dineren? Dit laatste zou niet spontaan kunnen gebeuren wegens de geringe ruimte in het restaurant; er zou vooraf gereserveerd moeten worden.
Een borrel in het gebouw aan het Plein op de eerste woensdag van juni bleek geen succes. De barzaal en bar waren dicht zodat we ons om een tafel in de Conversatiezaal schaarden, wat niet bij een staande tafel paste. Die zaal was ook grotendeels leeg en dat oogde niet gezellig. Ook een gezamenlijke maaltijd kwam niet van de grond. Op de eerste uitnodiging daartoe reageerden drie liefhebbers, waarna de secretaris de zaak afblies.
Begin juni hoorde het bestuur ook, dat Walda van der Vlugt-Kraaijvanger was overleden, de echtgenote van Willem. Als zijn partner had zij regelmatig deelgenomen aan activiteiten van de WBBG, zodat de meeste leden haar wel kenden. Namens de hele borrelgroep besteedde het bestuur gepaste aandacht aan haar verscheiden.
Intussen was op 23 april het kabinet-Rutte ten val gekomen, maar de nieuwe verkiezingen werden over de zomervakantie heen getild. Vanwege de vakantie én omdat de respons de vorige keer nogal gering was geweest besloot het bestuur af te zien van het organiseren van een verkiezingslotto.
Daarentegen ging het Zomerdiner gewoon door. Op 25 juli luisterden na de gebakken Corvinabaars met huisgemaakte pasta, zwarte olijven, aubergine- compôte en saus van gedroogde tomaten 24 leden naar Tjibbe Joustra. De voorzitter van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid zette uiteen wat de bevoegdheden van deze raad zijn en op welke manieren en in welke situaties deze worden toegepast. Aan deze maaltijd zat ook Willem van der Vlugt aan, voor het laatst naar later zou blijken. Bij het dessert werd trouwens de beloofde dessertwijn niet geserveerd, een geval van miscommunicatie tussen de diverse functionarissen die je voor zo’n diner moet benaderen. Reserveren van de zaal gebeurt bij de Operations Manager, het menuvoorstel wordt aangeleverd door de Sales en Operations Assistent terwijl op deze avond de Assistent-Operations Manager verantwoordelijk was voor de gang van zaken. En die wist niet dat er bij het dessert wijn en port geschonken zouden worden.
De WBBG opende op 5 september het Pleinseizoen met de inauguratie van Maarten van der Donk als nieuw lid. Drie weken later brachten 25 leden en hun partner een bezoek aan het Louwman Museum. Na afloop van dit bezoek aan een prachtige collectie oude(re) auto’s volgden een borrel en een diner in Hotel Den Haag-Wassenaar, het vroegere Bijhorst. Deze excursie was een groot succes maar dat gold niet voor het op 21 november geplande kegeltoernooi. De uitbreiding van het Mauritshuis met een ondergrondse verbinding naar het gebouw van De Witte leidde in oktober tot wateroverlast in het souterrain van de Sociëteit. De kegelbanen kwamen gedeeltelijk onder water te staan en dat betekende uitstel en voor 2012 afstel.
Intussen was tussen bestuur en Lustrumcommissie besloten dat deze laatste bij het komende Stamppottendiner niet alleen haar plannen zou ontvouwen maar ook een trendsettend geschenk zou uitreiken. Voordat de WBBG echter aan het lustrumjaar kon beginnen kwam bij het bestuur de telefonische opzegging binnen van het lidmaatschap van Arie van Pelt. Zijn leeftijd en zijn fysieke beperkingen bleken een te grote belemmering te zijn geworden. Het bestuur besloot zijn vertrek te verzachten door hem een lunch aan te bieden, maar ook daarvan is uiteindelijk niets terecht gekomen. Arie bleek al teveel verzwakt te zijn. Zo eindigde 2012, maar niet helemaal in mineur want in de coulissen stonden Pierre Bos, Gerard Hageman en René van Peursen te trappelen om als lid te worden toegelaten.
…………………………………………………………………………………….
2013
Op 5 januari was het aantal deelnemers aan de stamppottenmaaltijd zo groot (40) dat de WBBG moest uitwijken naar de Koepelzaal; de gereserveerde Commissarissenkamer bleek te klein. Iedereen luisterde zeer nieuwsgierig naar Kees-Jan Klap, toen die als voorzitter van de Lustrumcommissie de plannenontvouwde, maar meer dan de data waarop de activiteiten zouden plaats vinden kreeg men niet te horen. Nog tijdens zijn korte toespraak begonnen Folkert Blaisse en Peter Verhage echter kleine zwarte dozen onder de leden te verdelen. De inhoud ervan bleek te bestaan uit een warm-gele das met lichtblauwe strepen, een dito strikje en een metalen doosje. Op de smalle zijde van de das waren de woorden Woensdag Bar Borrel Groep geborduurd. De borrelgroep had in één klap een nieuw herkenningsteken. De snelheid waarmee de heren hierna hun oude das verruilden voor de nieuwe gaf aan dat het lustrumgeschenk in de smaak viel. Het kleine metalen doosje bleek zogeheten tiers te bevatten, kleine plastic strips die tussen twee knopen van een overhemd pasten en waarmee de das vastgezet kon worden om bijv. te voorkomen dat hij in de soep ging hangen. Jan Steenbakker demonstreerde zonder soep een en ander op des voorzitters overhemd.
Vier dagen later, tijdens de reguliere borrelavond, werd Pierre Bos als nieuw lid geïnaugureerd. Het was ook de dag dat de secretaris via een zogeheten Notification in zijn mailbox kreeg meegedeeld, dat zijn e-mail aan Willem van der Vlugt niet bezorgd kon worden.
Op 23 januari zouden Henk Sloof, Ben Fanoy en Jack Sons bij wijze van afscheid met Arie van Pelt gaan lunchen. Maar Arie kreeg een herseninfarct en overleed twee dagen later op 93-jarige leeftijd. Op verzoek van zijn vrouw werd zijn verscheiden in zeer kleine kring herdacht waarbij Ben Fanoy de WBBG vertegenwoordigde.
Intussen was Theo Kremer, lid van het College van Afgevaardigden, door de leden van dat College tot nieuwe voorzitter gekozen, een verkiezing die in mei tijdens de Jaarvergadering van de Sociëteit effectief zou worden.
In februari werden de leden opgeschrikt door het bericht, dat Willem van der Vlugt op de 10de was overleden. Vijf dagen later werd hij begraven op het particuliere kerkhof van zijn geliefde landgoed Tongeren. Rien Weijerman, Henk Sloof en Jack Sons waren daarbij aanwezig. Willems dood betekende het einde van een tijdperk; de WBBG voelde zich even wat verweesd.
Op een ijskoude 20ste maart reisden 43 personen – leden en hun partner – naar Noordwijk, waar de Lustrumcommissie een bezoek aan de Space Expo van ESTEC geregeld had. Naast warmte wachtten ons binnen koffie met koek en een zeer interessante rondleiding, waarbij we de nodige extra kennis konden opsteken over diverse aspecten van een ruimtevaart. Na afloop toog een aantal deelnemers naar een Noordwijkse strandtent voor een maaltijd, een initiatief dat in de voorafgaande dagen spontaan vorm had gekregen. Deze lustrumactiviteit smaakte naar méér.
In de volgende weken wisselden wel en wee elkaar af. Bij een val brak Victor Truijen enkele botjes in zijn voet, wat hem voorlopig immobiel maakte, en begin mei nam de borrelgroep Gerard Hageman als nieuw lid in zijn midden op. Een week later, op 15 mei, kon dan eindelijk het kegeltoernooi plaats vinden. Met kunst en vliegwerk had de aannemer de kegelbanen en omgeving droog weten te leggen. Vooraf zouden we een hapje eten in de Conversatiezaal, maar dat ging bijna mis; alle plaatsen bleken al gereserveerd te zijn. Dank zij het doortastende optreden van barman Ron werden inderhaast twee tafels in de Galerij gedekt zo-dat we vervolgens toch goed gevoed aan de slag konden. Er hadden zich 14 leden gemeld, die verdeeld werden over vier teams. Het team bestaande uit Folkert Blaisse, Werner Ruinen en Jan Steenbakker behaalde in een fel gevecht vervolgens de overwinning en mocht de beker in ontvangst nemen.
Twee weken later begon het Paviljoenseizoen, waarin de opkomst van de leden sterk afhankelijk is van de weersomstandigheden. Kwam die opkomst vaak niet boven de 10 borrelaars uit, voor de tweede lustrumactiviteit – een bezoek met rondleiding aan het Holland Casino in Scheveningen – meldden zich 22 leden aan. Dat hadden er nog meer kunnen zijn, maar Jack Sons en Walter Remmerswaal bleken de e-mailtjes van de secretaris niet ontvangen te hebben. Ze hadden hun software zo ingesteld, dat die de term casino als spam zag en bleven zodoende van informatie over deze excursie verstoken.
Vanaf het verzamelpunt op het Lange Voorhout vertrokken de deelnemers in een antieke tram naar Scheveningen, waar ze in het casino eerst geregistreerd werden. Na een inleiding met een drankje kregen zij niet alleen de diverse zalen, maar ook het beveiligingscentrum te zien. Dank zij 270 camera’s, die het doen en laten van zowel gasten als personeel in het gebouw filmden, kon in dat centrum via monitors over een eerlijke gang van zaken gewaakt worden. Na deze rondleiding kreeg elk lid € 10,- speelgeld, dat de meesten in zeer korte tijd wisten te verspelen. Na deze speeltijd verzamelden zij zich, alweer onder het genot van een drankje, om te luisteren naar een uiteenzetting van medelid Jan Suyver, voorzitter van de Kansspel Autoriteit. Deze is niet alleen belast met het toezicht op alle vormen van kansspelen maar hij moet de overheid ook adviseren over de wijze, waarop het legitiem spelen van kansspelen via internet vorm moet krijgen. Hierna staken we de straat over naar het Argentijnse Steakrestaurant Santos, waar we Jack en Walter aantroffen. Samen hebben we daar nog genoten van een ‘eenvoudig doch voedzaam maal’, waarna een bus ons terugbracht naar het Lange Voorhout.
Op 6 augustus hoorde de secretaris dat Menno van Emde Boas twee dagen eerder was overleden. Bij zijn crematie was op zijn verzoek alleen de familie aanwezig.
Tijdens de eerste borrel aan het Plein na afloop van het Paviljoenseizoen werd René van Peursen op 4 september als nieuw lid geïnstalleerd. Een jaar eerder was hij door Peter Röttgering voorgedragen maar René moest nog lid van de Sociëteit worden en hij verscheen pas in juni voor de ballotagecommissie. Bij zijn installatie moest zijn ‘mentor’ wegens een operatie aan zijn hart verstek laten gaan. Niettemin was het een bijzondere gebeurtenis: René ontving niet alleen de nieuwe lustrumdas maar ook het allerlaatste WBBG-speldje, een soort dubbele ridderslag.
Vervolgens deed de Lustrumcommissie weer van zich spreken door de leden uit te nodigen voor een diner op 9 oktober. Tijdens de borrel voorafgaand aan dit diner zou de Neerlandicus Dr. Hans Heestermans een lezing houden met als titel De Grote van Dale: wetboek of archief. Nieuw was ook, dat de leden gevraagd werd om een – mannelijke – gast mee te brengen.
Nadere gegevens van de WBBG-leden
1.Rutger van Aken van der Laan
Geboortedatum27-4-1942
GeboorteplaatsWassenaar
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingBouwkunde
StudieplaatsRotterdam
Studieperiode1959-1963
Periode buitenlandNigeria (1980-1981)
Laatste functieController bij KLM
Sport destijdsHockey
Sport nuGolf
2.Gerard Bijlsma
Geboortedatum17-1-1942
GeboorteplaatsLeeuwarden
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingEconomie, rechten
StudieplaatsAmsterdam, Leiden
Studieperiode1961-1967
Laatste functieInspecteur Arbeidsinspectie
Sport destijdstennis
3.Folkert Blaisse
Geboortedatum8-8-1945
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingRechten
StudieplaatsLeiden
Studieperiode1964-1970
Periode buitenlandGroot-Brittannië (1972-1977), Brazilië (1979-1985), Duitsland (1984-1988,1992-1996)
Laatste functieCEO Acordis
4.Ariaan Boes
Geboortedatum25-4-1926
GeboorteplaatsBeetgumermolen
Middelbare schooltijd’s-Graveland
StudierichtingChemie, microbiologie
StudieplaatsAmsterdam
Studieperiode1943-1956
Laatste functieAdj.Dir. Waterleidingbedrijf Friesland
5.Pierre Bos
Geboortedatum14-12-1949
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdZeist
StudierichtingRechten
StudieplaatsLeiden
Studieperiode1969-1975
Periode buitenland2001-2003
Laatste functieHoofd praktijkgroep BarentsKrans N.V.
Sport destijdsHockey, tennis, fietsen, berg beklimmen, skiën, squash
Sport nuBergwandelen, MTB-fietsen, golf, skiën
6.Dirk le Clercq
Geboortedatum8-3-1951
GeboorteplaatsHeerlen
Middelbare schooltijdHeerlen, Den Haag
StudierichtingBedrijfskunde, rechten
StudieplaatsDelft, Leiden
Studieperiode1969-1978
Periode buitenlandVerenigde Staten (1997-2001), Groot-Brittannië (2003-2009)
7.Ruud Cools
Geboortedatum17-12-1937
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingGeschiedenis
StudieplaatsLeiden
Studieperiode1952-1959
Laatste functieLeraar Geschiedenis VWO, docent didactiek RU Leiden
Sport destijdshockey
Sport nutennis
8.Maarten van der Donk
Geboortedatum31-5-1954
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdWassenaar
StudierichtingRechten
StudieplaatsLeiden
Studieperiode1974-1981
Periode buitenlandSpanje (1981)
Laatste FunctieDirecteur Marketing & Sales Direct Pay Services B.V.
Sport destijdsHockey
Sport nuFietsen, skiën, sportschool
9.Ben Fanoy
Geboortedatum24-10-1936
GeboorteplaatsFort de Kock (Nederlands Oost-Indië)
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingMilitaire wetenschappen (nautisch)
StudieplaatsDen Helder
Studieperiode1954-1957
Periode buitenlandNieuw-Guinea (1957-1958, 1962), Curaçao (1975-1976)
Groot-Brittannië (1976-1979)
Laatste functieCommandant Onderzeedienst Koninklijke Marine
Sport destijdsRoeien, zeilen, skiën
Sport nuZeilen
10.Nico van Gennep
Geboortedatum29-10-1942
GeboorteplaatsBandung (Nederlands Oost-Indië)
Middelbare schooltijdWinterswijk
StudierichtingEconomie
StudieplaatsAmsterdam
Studieperiode1960-1967
Periode buitenlandOeganda (1972-1974), Iran (1976-1979)
Laatste functieHoofd banking Shell
SportdestijdsTennis, tafeltennis, volleybal, voetbal, hockey
11.Pim Ghijsen
Geboortedatum9-10-1945
GeboorteplaatsHaarlem
Middelbare schooltijdBreda
StudierichtingExperimentele natuurkunde
StudieplaatsAmsterdam
Studieperiode1963-1972
Periode buitenland Thailand (1991-1994), Groot-Brittannië (2002-2006)
Sport destijdsSchaken
Sport nuSchaken, bridge
12.Gerard Hageman
Geboortedatum15-1-1952
GeboorteplaatsPalembang (Indonesië)
Middelbare schooltijdZeist
StudierichtingChemische technologie
StudieplaatsEnschede
Studieperiode
Periode BuitenlandSaoedi Arabië, Oman, Abu Dhabi, Denemarken, Maleisië
Sporten nu Golf, skiën
13.Hoyte de Jong
Geboortedatum25-6-1941
GeboorteplaatsHilversum
Middelbare schooltijdHilversum
StudierichtingEconomie
StudieplaatsAmsterdam
Studieperiode1962-1969
Laatste functieHoofd financ.-econ. Zaken Electriciteitsbedrijf Zuid-Holland
Sport destijdsTennis, tafeltennis
Sport nuTennis, golf
14.Cees de Joode
Geboortedatum15-6-1941
GeboorteplaatsVenlo
Middelbare schooltijdVenlo
StudierichtingEconomie
StudieplaatsAmsterdam
Studieperiode1960-1967
Periode buitenlandGroot-Brittannië (1968-1969), Oost Afrika (1969-1970) en meer
Laatste functieFinance manager Shell, dir./eigenaar management en consultancy
bureau
Sport destijdsWatersport, rugby, hockey
Sport nu Golf, zeilen
15.Kees-Jan Klap
Geboortedatum19-2-1949
GeboorteplaatsEde
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingRechten, bedrijfskunde
StudieplaatsLeiden, Delft
Studieperiode1966-1973
Periode buitenlandSaoedi Arabië (1976-1980), Libië (1980-1981), Qatar (1981-1984),
USA (1990-1998), Duitsland (1998-2009)
Laatste functieLid Raad van Bestuur Ways&Freytag, Frankfurt/M
Sport destijdsVoetbal, tennis
Sport nuGolf
16.Dick van der Klei
Geboortedatum27-6-1963
GeboorteplaatsGeldrop
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingRechten
StudieplaatsRotterdam
Studieperiode1981-1988
Laatste functieAdvocaat bij Duijsens Van der Klei Zwijnenberg
Sport nuMarathon lopen
17.Jan Klomp
Geboortedatum6-4-1943
GeboorteplaatsGemonde
Middelbare schooltijdBoxtel
StudierichtingGeschiedenis, politicologie
StudieplaatsNijmegen
Studieperiode1965-1971
Laatste functieLeraar Geschiedenis HAVO/VWO
Sport destijdsHockey
Sport nuZwemmen, fietsen, wandelen, kegelen
18.Theo Kremer
Geboortedatum24-5-1951
GeboorteplaatsAlmelo
Middelbare schooltijdAlmelo
StudierichtingRechten
StudieplaatsGroningen
Studieperiode1970-1974
Laatste functieDirecteur Stichting Personenschade Instituut van Verzekeraars
Sport destijdsVoetbal, badminton
Sport nuTennis, joggen
19.Hans Leopold
Geboortedatum31-1-1932
GeboorteplaatsDe Bilt
Middelbare schooltijdDen Haag
Laatste functieDirecteur financieringsmaatschappij
Sport destijdsHockey, cricket
Sport nuGolf
20.Henk Meppelder
Geboortedatum30-12-1933
GeboorteplaatsAmsterdam
Middelbare schooltijdAmsterdam
StudierichtingChemie
StudieplaatsAmsterdam
Studieperiode1951-1959
Periode buitenlandCanada (1965-1966)
Laatste functiePlv. Directeur Gezondheid ministerie S&W
Sport destijdsVolleybal
Sport nuKegelen
21.Clemens van Nispen tot Sevenaer
Geboortedatum8-7-1940
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingRechten
StudieplaatsLeiden, Philadelphia
Studieperiode1959-1968
Periode buitenlandUSA (1966-1967), Brunei (1981-1986)
Laatste functieAdvocaat bij BarentsKrans
Sport destijdsTennis, schaatsen
Sport nuTennis, schaatsen
22.Rob Parry
Geboortedatum16-7-1925
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingArchitectuur en industriële vormgeving
StudieplaatsDen Haag
Studieperiode1945-1953
Periode buitenlandZweden (1949)
Laatste functieDocent aan de Willem de Kooning Academie, Rotterdam
Sport destijdsHockey, tennis
Sport nuGolf
23.René van Peursen
Geboortedatum11-11-1946
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingFinanciën
Laatste functieFinancieel directeur bij Baker Tilly Berk
Sport destijdsAtletiek, badminton
Sport nuWandelen, fietsen
24.Walter Remmerswaal
Geboortedatum11-6-1962
GeboorteplaatsDen Haag
Middelbare schooltijdDen Haag
StudierichtingBedrijfskunde, rechten
StudieplaatsNyenrode, Amsterdam (VU)
Laatste functieBestuurder/aandeelhouder Omni Bridgeway
Tijdens de vierde lustrumperiode van de Woensdag Bar Borrel Groep zijn overleden:
Ir. F.H.W. Engelbert van Bevervoorde (1929 – 2010)
Freddy was een hartelijke en kleurrijke man. Door zijn geboorte in Serón (Spanje) had hij iets mediterraans over zich en niet die ernst of zwaarmoedigheid, die veel Noord-Europeanen kenmerkt. Na zijn studie elektrotechniek in Delft werkte hij in verschillende functies in Nederland, het Midden-Oosten en Zuid-Amerika. Zijn laatste functie was die van Algemeen Directeur van het Elektriciteitsbedrijf Zuid-Holland. In 1994 werd hij door Willem van der Vlugt naar de WBBG gehaald maar tevoren had Willem zijn plan om een nieuwe tafel op te richten al uitgebreid met hem doorgesproken. Freddy was een regelmatige bezoeker van de borrelavonden en met zijn humor en sterke verhalen plaatste hij zich vaak in het middelpunt van de belangstelling. Tijdens zijn latere levensjaren leed hij aan leukemie, een ziekte die wel onderdrukt werd maar waarvan hij niet definitief genas. Daardoor was hij noodgedwongen soms langere tijd afwezig. In het najaar van 2009 stak deze ziekte opnieuw de kop op en na een langdurig verblijf in het ziekenhuis is Freddy op 12 mei 2010 thuis overleden.
A. van Pelt RA (1919 – 2013)
Nergens in het archief is terug te vinden door wie Arie van Pelt is voorgedragen voor het lidmaatschap van de WBBG. Wel weten we dat hij in 1996 lid is geworden. Hij was van beroep registeraccountant maar zijn scherpe verstand hield zich niet alleen met cijfers bezig. Feilloos legde hij aan de bar een tegenstrijdigheid of onnauwkeurigheid in de redenering van een medelid bloot. Door zijn geboorte in Zwijndrecht en zijn opleiding in Rotterdam was hij behept met een fikse portie nuchterheid. Daardoor was zijn houding tegenover zijn laatste woonplaats, Den Haag, wat ambivalent: daar werd niet echt gewerkt, meende hij. Dat hij na de dood van ‘Kika’ Kanters de nestor van de borrelgroep werd vond hij prachtig. Helaas kwam hij op 88-jarige leeftijd zo ongelukkig ten val dat hij zich voortaan in een rolstoel moest verplaatsen. Het werd voor hem een stuk moeilijker om de borrelavonden te bezoeken, iets wat hij vóór zijn val trouw had gedaan. Later begonnen ook zijn geestelijke vermogens af te nemen, reden voor zijn omgeving om einde 2012 zijn lidmaatschap op te zeggen. Op 25 januari 2013 is hij overleden en de herinnering aan hem is nog zo vers, dat we hem hier toch memoreren.
W. van der Vlugt (1926 – 2013)
Als oprichter en erevoorzitter van de WBBG heeft Willem een centrale rol gespeeld voor en in het bestaan van de borrelgroep. Toen hij het initiatief tot de oprichting nam, was hij al een bekend en kleurrijk figuur in het Haagse en ver daarbuiten. Zo woonde hij op een echt landgoed – Tongeren, bij Epe – en was hij Honorair Consul-Generaal van Finland, een land waarmee zijn familie nauwe banden had. Zijn vader was van 1946 tot zijn dood in 1954 gezant te Helsinki. Vlak voor de Olympische Spelen van 1952 in die stad trouwde Willem er met Walburga (Walda) Kraayvanger. Als enthousiaste hockyer nodigde hij onder meer het hele Nederlandse hockeyteam op zijn bruiloft uit. Dat team behaalde vervolgens een zilveren Olympische medaille. Willem zelf was vanaf 1955 handelsagent voor de houtimport uit Finland, vanaf 1969 Honorair Consul en in 1977 werd hij zelfs Honorair Consul-Generaal, een functie die hij tot 2001 heeft bekleed. Naast allerlei andere functies was hij vanaf oktober 1993 ook de aimabele voorzitter van de door hem opgerichte WBBG, zoals eerder in dit verslag te lezen is. De laatste jaren werd hij wat vergeetachtig. Dit verergerde na de dood van zijn echtgenote in 2012. In februari 2013 kwam hij in huis ten val, waarbij hij een heup brak. Op 10 februari is hij in Apeldoorn overleden. Willem was Ridder in de Orde van Oranje Nassau, Ridder in de Orde van de Witte Roos van Finland en Ridder in de Orde van de Leeuw van Finland.
Mr. M.J. van Emde Boas (1932 – 2013)
Menno was sinds 2001 lid. Na zijn middelbare schooltijd studeerde deze geboren Amsterdammerin Genève Internationaal Recht en vervolgens Nederlands Recht te Leiden. Hij werd trainee bij Shell maar stapte al snel over naar het Europees Instituut te Leiden, waar hij wetenschappelijk medewerker werd onder Ivo Samkalden. Zijn publicaties over het zich ontwikkelende Europese Recht in de Netherlands International Law Review bezorgden hem een zekere faam en een hoogleraarschap leek voor hem klaar te liggen. Maar in 1967 accepteerde hij een functie op het Kabinet van de Raad van Europa in Straatsburg. Na zijn terugkeer in 1976 werd hij op het Ministerie van Justitie tot Directeur van de Directie Vreemdelingenzaken benoemd. Nadat hij door een auto was aangereden lag hij bijna een maand in coma. Enkele jaren na zijn ongeluk kon hij weer aan het werk als raadsheer-plaatsvervanger tot hij in 2002 met pensioen ging. Hij was een regelmatige bezoeker van onze borrelavonden. In 2011 werd bij hem een tumor ontdekt. De operatie om deze te verwijderen verliep niet geheel volgens plan en moest door een tweede spoedoperatie gevolgd worden. Dit betekende een zware aanslag op zijn gestel maar gelukkig herstelde hij. Een nieuwe tumor bleek inoperabel en op 4 augustus 2013 is Menno thuis in Scheveningen overleden.
LEDEN DIE ONS IN DE PERIODE 1993 – 2008 ONTVALLEN ZIJN.
Drs. J.K. Biewenga (1935 – 1999) eindigde zijn werkzame leven als Financieel Directeur van Esso en vond daarna tijd om WBBG-leden te leren bridgen.
Drs. D.M. Schröeder (1925 – 2000) bereikte zijn pensioen als Hoofd Foreign Relations van KLM en was als echte practical joker de ziel van menige borrelavond.
Dr. J.D. de Haan MBA (1927 – 2002) , hoofdambtenaar bij het Ministerie van Economische Zaken.
Ir. H. van Wijngaarden (1927 – 2005) was laatstelijk topman van ICI en zeer verbonden met de WBBG, ook nog toen de gevolgen van een beroerte het hem bijna onmogelijk maakten om bij de borrelavonden aanwezig te zijn.
F. Voorhoeve (1939 – 2005) was als buitenlid – Frans woonde in Frankrijk – als het even kon aanwezig bij de borrelavond wanneer hij in Nederland was.
Mr. N. Scholtens (1930 – 2006) , een druk bezet consultant, oud-consul van Oman en bij zijn dood nog steeds werkzaam. Hij stierf onverwacht op de dag na de Nieuwjaarsreceptie van De Witte.
Mr. H.H. Evers MBA (1941 – 2007) Herman speelde een belangrijke rol binnen de WBBG, in 2003 als voorzitter van de Lustrumcommissie, vanaf 2004 als penningmeester, ook toen hij al ernstig ziek was.
Drs. H.J. van der Schroeff (1931 – 2007) in zijn werkzame leven algemeen directeur van het pensioenfonds van Hoogovens. Hans stierf onverwacht door een hartaanval.
R.M. Grasveld (1925 – 2007) eindigde zijn werkzame leven als concerndirecteur van C & A, werd al snel na de oprichting van de WBBG lid maar een ernstige ziekte verhinderde hem uiteindelijk om nog actief aan de borrelavonden deel te nemen.
J.W. Canters (1918 – 2008) was officier-vlieger geweest bij de Koninklijke Marine en vervolgens in allerlei functies actief in de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart. Daarnaast verwoed cricketer en hockeyer; hij keepte nog na zijn tachtigste in een veteranenelftal! En last but not least was hij lange tijd de nestor van de WBBG tot de ziekte van Alzheimer dit alles niet langer mogelijk maakte.
GENEALOGIE
De leden zijn gerangschikt naar de datum waarop hun lidmaatschap aanving.